باز شدن روزنه های امید برای احیاء و رونق چشمه باداب سورت

دکتر «علی ماهفروزی» کارشناس مدیریت گردشگری بر این باور است که دلیل خشک بودن حوضچه‌های چشمه سورت را باید در رفتارهای گردشگران با این چشمه و همچنین برخی فعالیت‌های معدنی طی یک دهه اخیر در حاشیه چشمه جست‌وجو کرد.
منظوراز فعالیت‌های معدنی، برداشت سنگ‌های تراورتن از فاصله حدود ۱۵۰ متری محوطه چشمه در محدوده جنوب غربی این اثر طبیعی است که به اعتقاد او فشار این برداشت‌ها و فعالیت‌ها روی لایه‌های تکتونیک تاثیر گذاشت و سبب تغییرانی در مسیر زیرزمینی آب شد.
معاون اسبق میراث فرهنگی مازندران اظهار می‌کند: حضور مردم در داخل حوضچه‌های پلکانی چشمه سورت به مرور باعث پاکوب شدن لایه‌های سطحی چشمه و تغییر مسیر آب شد ودر نتیجه منفذها و آبراهه‌ها تخریب شدند و چشمه نمی‌تواند حوضچه‌های اطراف خودش را سیراب کند و آب سرریز به حوضچه‌های پایین‌تر برود و پلکان را ایجاد کند. یعنی فرآیندی که طی هزاران سال رخ می‌داد در کمتر از ۲دهه دستخوش تغییر شد. برای حفاظت از چشمه سورت باید مسیرهای مناسب و پل‌های چوبی در محوطه ایجاد شود تا کسی وارد حوضچه‌ها و محوطه آسیب‌پذیر چشمه نشود. ضمن این که جمعیت حاضر نباید بیش از کشش‌های محیطی محوطه باشد.
ماهفروزی می افزاید:عامل دیگر اقدامات برخی بومیان می باشد که برای احیای چشمه از سر خیرخواهی و دلسوزی با ایجاد آبراهه‌هایی آب چشمه را به سمت حوضچه‌های کم آب هدایت کردند تا خشک نشوند. در حالی که با این کار سرعت آب بیشتر می‌شود و در نتیجه احتمال خوردگی لبه پلکان‌ها افزایش می‌یابد. ضمن این که نهشته‌گذاری یا انباشت املاح موجود در آب نیز به این صورت انجام نمی‌شود.
وی مدیریت چندگانه بر چشمه سورت را نیز عاملی بر بروز آسیب‌ها دانست و راه خروج چشمه سورت از این وضعیت را سرمایه‌گذاری درست و علمی روی این جاذبه کم‌نظیر در دنیا عنوان می‌کند. اتفاقی که به نظر می‌رسد با انتخاب سرمایه‌گذار و واگذاری چشمه به بخش خصوصی در حال رقم خوردن است و در نهایت محوطه از سوی اداره کل منابع طبیعی به یک سرمایه‌گذار مازندرانی برای مدت ۱۵ سال واگذار شد تا اقدامات اجرایی را آغاز کند.